سیر و عسل را ۷ روز ناشتا بخورید: (لطفاٌ share کنید)
حال ببینید از ترکیب دو ماده مفید معجون عسل و سیر چه به دست می‌آید و چه فوایدی ممکن است داشته باشد؟
بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند معجون سیر و عسل را ۷ روز ناشتا بخورید یا با شکم خالی میل کنید. تمام کاری که باید انجام دهیم این است که ۲ یا ۳ حبه سیر‌ را خرد و با یک قاشق غذاخوری عسل مخلوط کنیم. این ترکیب به ما انرژی و سلامتیِ بیش‌تر می‌دهد. پس از ۷ روز اثرات آن بر سلامتی شما آشکار خواهد شد.
از جمله فواید این ترکیب می‌توان به برطرف کردن عفونت‌ها، سرماخوردگی، سرفه، تب، خراش‌ها و زخم‌ها و نیز برای لاغرشدن و تناسب اندام و جلوگیری از ریزش مو و بسیاری فواید اشاره کرد.
طرز تهیه و مصرف
10-12 حبه سیر
4- 6 عدد لیموی متوسط
10-12 قاشق عسل طبیعی (در حد امکان عسل خام و حرارت ندیده باشد)
ابتدا لایه نازک زرد رنگ روی لیمو ها را بگیرید (قسمت زیرین پوست لیمو دارای مواد مغذی است و با پوست کندن کامل ان از بین میرود) و انرا خرد کنید، سیرها را پوست گرفته وخورد کنید و سپس سیر و لیمو را داخل مخلوط کن بریزید و با یک دور کوتاه انها را مخلوط کنید سپس عسل را اضافه کنید و یکبار دیگر مخلوط کنید.
ترکیب حاصل را داخل شیشه تمیز بریزید و در یخچال نگهداری کنید
اندازه مصرف
یک قاشق غذاخوری صبح قبل از صبحانه و یک قاشق شب قبل از خواب به مدت یک ماه.
بسلامت باشيد.

موسسه مبارزه با بیماری سرطان آمریكا چندین سال پیش در اثر مطالعات زیاد دریافت كه علت اینكه سرطان معده در آمریكا كمتر از نقاط دیگر است این است كه مردم آمریكا در تمام مدت سال مالته مصرف می كنند . البته شاید علت آن وجودویتامین سی در مالته است

  مالته

1)    دانشمندان سوئدی كشف كرده اند كه خوردن مالته از سرطان لوزالمعده جلوگیری می كند .

2)    خوردن مالته كلسترول را پائین می آورد .

3)    پوست سفید مالته و ورقه های نازك بین قسمت های داخل مالته بهترین دارو برای كاهش كلسترول خون است .

4)    اسانس مالته ضد عفونت های میكربی است .

5)   مالته مقوی معده و ضد گاز معده است .

6)    مالته ضد سم ، ادرار آور و نرم كننده سینه و ضد استفراغ است .

7)    جوشانده برگهای مالته برای شست وشوی ورم ها و كاهش درد  مفید است .

8)    خوردن مالته ضد اسپاسم  و آرام بخش است .

9)    اسانس مالته را برای ضد عفونی كردن بكار می برند .

10)    مالته خون را تمیز می كند .

11)   برای برطرف كرده چین و چروك صورت وشادابی آن قسمت خوراكی مالته را روی صورت بمالید و بعد از 15 دقیقه با آب بشوئید .

12)    از مالته برای كم كردن وزن می توانید استفاده كنید . طرز استفاده بدین صورت است كه یك عدد مالته و 3 عدد لیموترش را پوست كنده و به قطعات كوچك تقسیم كنید بعد آنرا داخل دیگی ریخته و بان نیم لیتر آب اضافه كنید و بمدت 10 دقیقه بجوشانید . سپس سه قاشق عسل بان اضافه كرده و مجددا بمدت 5 دقیقه بجوشانید و آنرا صاف كنید . از این شربت 3فنجان در روز بنوشید .

13)   مالته گرچه اسیدی است ولی خاصی قلیایی به بدن می دهد و برای كسانیكه گوشت زیاد مصرف می كنند و بدنشان اسیدی شده است مفید است .

14)    برای استفاده بیشتر از مواد غذای مالته بهتر است كه پوست زردرنگ آنرا بگیرید و با پوست سفید و پره های داخل آن بخورید زیرا در پوست سفید آن مواد معدنی زیادی وجود دارد كه اثر اسید موجود در مالته را خنثی می كند .

 15) خواص گفته شده فقط منحصربه مالته رسیده می باشد وآب مالته موجود در فروشگاهها و سوپر ماركت ها این خواص را ندارند

ضرر و زیان های ناخن گرفتن در شب از افسانه های قدیمی است که در برخی جاها توجیهات به ظاهر علمی نیز برای آن ارائه شده است. ظاهر این افسانه در حدی بدوی و ساده لوحانه است که پرداختن به آن شاید لازم نباشد ولی با توجه به انعکاس نسبتاً زیادی که این خرافه اخیراً در بین شبکه های اجتماعی فارسی زبان پیدا کرده است ناچاریم به آن بپردازیم.
در کشف دلیل علمی ممنوعیت ناخن گرفتن در شب گفته شده است
طبق تحقیقات اخیر دانشمندان مشخص شده که کلسیم اضافه بدن در ساعات پایانی روز در ناخن ها جمع می شود و از ناخن ها به عنوان انبار موقت کلسیم بدن استفاده می شود و این کلسیم اضافی در ساعات آغازین روز به گردش خون باز می گردد و مورد مصرف قرار می گیرد. گرفتن ناخن ها در شب باعث از بین رفتن این کلسیم ذخیره شده خواهد شد. همچنین کمبود کلسیم اولین آثارش در بینایی مشاهده می شود.
از کارهای مستحبی که دین اسلام بر آن تأکید می کند، گرفتن ناخن است به هر صورتی که باشد، البته بهتر است در روز جمعه باشد و از انگشت کوچک دست چپ آغاز و به انگشت کوچک دست راست تمام شود‏.
در نتیجه در هر وقت از شب یا روز باشد جایز است، و بنا بر جست و جویی که صورت گرفت، روایتی مبنی بر کراهت گرفتن ناخن در شب یافت نشد. پس دیگر بحث از علّت کراهت مطرح شده، معنا ندارد.
همچنین روایتی درباره به چاه انداختن ناخن یافت نشد. اما آنچه در روایات آمده این است که مستحب است بعد از چیدن ناخن، آن‌ را دفن‏ کرد.
شایعه ی مطرح شده مبنای علمی ندارد و علاوه بر اینکه کلسیم در ناخن ها ذخیره نمی شود مکانیزمی نیز برای ذخیره شدن این کلسیم در شب و بازگشت دوباره‌ی آن به بدن در روز وجود نداد. مشخص نیست هدف این شایعه پردازی چه بوده است ولی به احتمال زیاد توجیهی برای یک افسانه ی قدیمی است:
بر اساس یک افسانه ی ژاپنی ناخن گرفتن در شب می تواند به مرگ منجر شود، عمر را کوتاه کند و ارواح خبیثه را جذب کند. همچنین برخی اعتقاد داشتند که بخشی از روح شما در ناخن هایتان قرار دارد و گرفتن آن در شب باعث می شود بخشی از روح خود را در شب پر از ارواح خبیث آزاد کنید.
در قدیم به علت کمبود نور در هنگام ناخن گرفتن در شب ممکن بود به خود صدمه بزنند.

افغانستان ( سرزمين افغانها ) يک کشور کوهستانى و محاط به خشکه است که در  آسياى مرکزى موقعيت دارد .
 اين کشور که  تاريخ پنج هزار ساله دارد ، نخست به نام آريانا و بعداً به نام خراسان يادگرديده ، اما در سال ١١٢٦ خورشيدى در زمان حاکميت احمد شاه بابا ،افغانستان جاى تمام آريانا و خراسان را گرفت .
  بعضى از  مؤرخين  تعين دقيق سرحدات امپراطورى افغان را کار دشوار دانسته ، اما گفته اند که زمانى الى ١٦ درجه طول البلد وسعت داشت.
آنها مى گويند که  سرحدات اين امپراطورى در شرق به سرهند که در ١٥٠ کيلومترى دهلى موقعيت دارد، در غرب الى مشهد که از درياى  حزر با همين فاصله موقعيت دارد و عرض اين امپراطورى  از درياى آمو گرفته  و در جنوب الى خليج فارس امتداد مى يافت .
 وسعت امپراطورى احمد شاه بابا وقتاً فوقتاً بنابر اختلافات ميان نواسه هاى وى و بعداً ميان برادران محمدزى رو به زوال گرديد.
موقعيت جغرافيايى افغانستان فعلى :
شمال و جنوب غرب افغانستان مناطق خشک و هموار زيادى دارد و در جنوب آن نزديک به مرز پاکستان دشتهاى ريگزار موقعيت دارد . افغانستان در شرق و جنوب ٢٤٣٠ کيلومتر  با پاکستان ، در غرب با ايران ٩٣٦ کيلومتر ، در شمال غرب با ترکمنستان ٧٤٤ کيلومتر ، در شمال با ازبکستان ١٣٧ کيلو متر ، در شمال شرق با تاجکستان ١٢٠٦ کيلو متر و با چين ٧٦ کيلومتر مرز مشترک   دارد .
افغانستان با داشتن ٦٥٢٨٦٤ کيلومتر مربع مساحت بعد از کشورهاى چين ، ايران و پاکستان چهارمين کشور بزرگ در منطقه ميباشد . اين کشور از نظر واحدها به ٣٤ ولايت و ٣٩٨ ولسوالى تقسيم گرديده است .
جنگ ها در افغانستان :
افغانها در طول تاريخ براى آزادى کشور شان در برابر  سکندر مقدونى ، صفوى هاى ايرانى ، مغول  و ديگران به جنگ و مبارزه پرداخته است .
انگليس نيز با افغانها زورآزمايى نموده است . جنگ اول افغان – انگليس در سالهاى ١٢١٧- ١٢٢١ شمسى ، جنگ دوم در سال ١٢٥٧ و جنگ سوم در سال ١٢٩٨ شمسى بوده است .
افغانها بعد از جنگ سوم افغان – انگليس از استعمار انگليس استقلال خود را دوباره بدست آورد .
اين کشور بعد از استرداد استقلال کشور، تا سقوط رژيم محمدداوود که در  سال ١٣٥٧ از طريق احزاب  طرفدار شوروى (  خلق و پرچم ) صورت پذيرفت ، شاهد بعضى از بى نظميها و ارج مرج ها بود، اما  نسبتاً آرام و در حال پيشرفت قرار داشت . 
اما يک بار ديگر جنگ و ناامنى ها زمانى در اين کشور آغاز يافت که  مردم افغانستان در مقابل حاکميت احزاب يادشده براى جهاد کمر بستند .
 نيروهاى مجهز با وسايل پيشرفته اتحاد شوروى وقت به تاريخ شش جدى سال ١٣٥٨ بر افغانستان هجوم نمودند،اما مردم افغانستان در مقابل آنها ايستاده گى نموده و تا زمانى به جهاد شان  ادامه دادند که غرور ارتش م را در هم کوبيد  و به تاريخ ٢٦ ماه ميزان سال ١٣٦٧ از افغانستان اخراج نمودند .
 تعداد دقيق تلفات ناشى از شوروى وقت  معلوم نيست ، اما گفته ميشود که بيش از يک ميليون افغان در نتيجه اين   جان باختند، ميليونها تن مهاجر شدند، زيربناهاى کشور از بين رفت  و ١٥٠٠٠ سرباز شوروى نيز  به قتل رسيد .
مجاهدين افغان بعد از اخراج  نيروهاى م ، رژيم داکتر نجيب الله  را که  به حمايت شوروى به وجود آمده بود، سقوط داد  و حضرت صبغت الله مجددى بنابر مشوره احزاب جهادى به تاريخ ٨ ثور سال ١٣٧١ به کرسى قدرت تکيه زد.
 اما ديرى نگذشته بودکه بر سر بدست آوردن قدرت ميان احزاب مختلف مجاهدين جنگهاى داخلى آغاز گرديد و درا ين درگيرهاى مليشه هاى جنرال دوستم رژيم نجيب نيز شامل شدند.
حرکت طالبان در سال ١٣٧٣ با تعهد از بين بردن بى نظميها و حفظ ارزشهاى اسلامى درکندهار به فعاليت آغاز نمود و تا سال ١٣٧٥ تعداد زياد ولايات به شمول کابل را تصرف نمود.  
اسامه بن لادن رهبر سازمان القاعده که باشنده اصلى عربستان سعودى ميباشد و در مقابل قشون سرخ شوروى در کنار مجاهدين افغان ايستاده بود ، نيز با طالبان مسلح يک جا گرديد.
اما اسامه بن لادن  از طرف امريکا به دست داشتن در رويداد ١١ سپتمبر سال ٢٠٠١ ميلادى متهم گرديد و امريکا از طالبان خواست تا وى ( اسامه ) را از افغانستان خارج نمايند .
اما زمانى که طالبان اين خواسته امريکا را نپذيرفتند، در ماه اکتوبر همين سال نخست بر طالبان حمله هوايى و بعداً به کمک ائتلاف شمال دست به حملات زمينى زدند و رژيم طالبان را سقوط دادند.
براى از بين بردن مخالفين مسلح دولت افغانستان و القاعده ، ٤٢٠٠٠ نيروى ٤٦ کشور جهان با يکصد هزار نيروى امريکايى يکجا گرديده ، اما  با آنهم  نه تنها امنيت در کشور تامين نشده  ، بلکه فعاليتهاى مخالفين مسلح  ( طالبان ، حزب اسلامى به رهبرى گلبدين حکمتيار ، گروه حقانى و غيره ) روز به روز وسعت پيدا کرد  و اکنون دامن ناامنى ها از جنوب به ولايات شمال کشور نيز گسترش يافته است  .
 بارک اوباما رئيس جمهور امريکا در ماه مارچ سال ٢٠٠٩ ميلادى هنگام اعلان نمودن ستراتيژى جديد خود در قبال پاکستان و افغانستان ، وضعيت هر دو کشور را بسيار خطرناک خواند .
اوباما در ماه دسمبر همين سال گفت که خروج سربازان خود را در ماه جولاى سال ٢٠١١ از افغانستان آغاز خواهد کرد . نيروهاى ناتو نيز سال ٢٠١٤ را براى سپردن امور امنيتى به نيروهاى افغان را  تاريخ نهايى تعين نموده است .
انواع دولت ها در افغانستان :
الف  حکومت:
محمد داؤد به تاريخ ٢٦ سرطان سال ١٣٥٢ براى نخستين بار در تاريخ افغانستان  نظام جمهورى را به عوض نظام شاهى به ميان آورد . بعد از آن ، بدون طالبان که امارت اسلامى را اعلام نموده بودند  ، نظامى هاى کشور جمهورى بوده ، اما بدون حکومت منتخب کرزى ، حکومتهاى ديگر از طريق حرکتهاى نظامى و يا کودتاه ها به ميان آمده است .
محمد داؤد از طريق کودتاى  سفيد به قدرت سيد و محمد ظاهر شاه را از ملک تبعيد نمود . رژيم محمد داؤد از طريق کودتاى خونين احزاب طرفدارى شوورى ( خلق و پرچم )  از هم پاشيد ، داؤد را يکجا با اعضاى خانواده وى به قتل رساند و به عوض وى نور محمد تره کى را به حيث رئيس جمهور اعلان نمود .
تره کى مربوط به حزب خلق در ماه سنبله سال ١٣٥٨ توسط حاميان حفيظ الله امين عضو ديگر اين حزب به شکل مرموز در ارگ به قتل رسيد و امين که تره کى  شاگرد وفادار خود مى دانست ، به حيث رئيس جمهور به کار آغاز نمود .
 اما نيروهاى شوروى بر افغانستان حمله نمودند ، امين را در دارالامان کابل به قتل رساند و ببرک کارمل مربوط حزب پرچم  به حمايت از نيروهاى شوروى به قدرت رسيد .
 کارمل در ماه ثور سال ١٣٦٥ از رياست کميته مرکزى حزب استعفى داد و در ماه عقرب همين سال از رياست جمهورى نيز کناره گرديد و داکتر نجيب الله عضو ديگر اين حزب به قدرت رسيد .
 نيروهاى شوروى هنگام حاکميت نجيب از افغانستان اخراج گرديد و حکومت نجيب نيز توسط مجاهدين به تاريخ ٨ ثور سال ١٣٧١ سقوط کرد و صبغت الله مجددى به مشوره احزاب جهادى به حيث ممثل دولت اسلامى تعيين گرديد
مطابق مشوره احزاب جهادى ، دو ماه بعد صبغت الله مجددى قدرت را به برهان الدين ربانى رهبرى جمعيت اسلامى تسليم نمود و ربانى به تاريخ ٩ جوزاى سال ١٣٧١ از طرف شوراى اهل حل و عقد براى دو سال به حيث رئيس جمهور تعيين گرديد .
اما ربانى به حکومت خود ادامه ميداد که در سال ١٣٧٥ کابل در دست طالبان افتيد  و امارت اسلامى را اعلان نمودند، اما حاکميت طالبان در نتيجه حمله نظامى امريکا از بين رفت و حامد کرزى در نشست بن براى شش ماه رئيس اداره مؤقت و بعداً از طريق لويه جرگه اضطرارى براى دو سال به حيث رئيس اداره انتقالى تعيين گرديد .
 قانون اساسى فعلى افغانستان  که به اساس آن نظام کشور جمهورى اسلامى است ، به تاريخ ١٣ جدى سال ١٣٨٢ از طرف لويه جرگه تصويب گرديد . به اساس اين قانون در تشکيل دولت افغانستان رئيس جمهور منتخب ، دو معاون وى ، شوراى ملى متشکل از دو مجلس ( ولسى جرگه و مشرانو جرگه ) و قوه قضايى وجود دارد . اعضاى ستره محکمه توسط رئيس جمهور تعيين  و از  ولسى جرگه   راى اعتماد مى گيرند .
 رئيس جمهور و معاونين وى از طريق راى مستقيم مردم براى پنج سال تعيين مى گردند . اگر يک نامزد در مرحله اول  پروسه انتخابات ٥٠ در صد جمع يک راى را بدست نياورد، در اين صورت دو نامزد که بلندترين آرا را داشته باشند، براى بار دوم در پروسه انتخابات سهم ميگيرند . رئيس جمهور براى دو دوره رياست جمهورى خود ر ا نامزده کرده ميتواند .
 نخستين انتخابات رياست جمهورى به تاريخ ١٨ ميزان سال ١٣٨٣ به اشتراک  هشت ميليون تن  که تقريباً نصف آنها را ن تشکيل ميداد ، برگزار گرديد و حامد کرزى با بدست آوردن ٥٤ در صد آرا به حيث رئيس جمهور تعيين گرديد .
 کرزى در  دور دوم انتخابات  رياست جمهورى که به تاريخ ٢٩ اسد سال ١٣٨٨ راه اندازى گرديد،  نيز در حالى براى پنج سال به حيث رئيس جمهور تعيين شد که شکايات زيادى در رابطه با تقلب در انتخابات وجود داشت .
 دولت مرکزى در مناطق روستايى نفوذ کمى دارد، زيرا ضوابط اسلامى و سنتى در حل مشکلات شخصى به شمول فعاليتهاى قومى نقش مهم دارد . جامعه افغانى با داشتن رسوم قومى و اسلامى بر اساس پايه هاى قرابت و خويشاوندى استوار است ، در حالى که اين سطح در مناطق شهرى تا حدى کاهش دارد.
ب : شورا ملى ( پارلمان )
 تلاش ايجاد  شوراى ملى در افغانستان براى نخستين بار در زمان امان الله خان آغاز گرديد. در اين دوره نخستين قانون دولت ( نظامنامه اساسى دولت در افغانستان ) از طرف لويه جرگه تصويب و در اين قانون به نام شوراى دولت پيش بينى صورت گرفت .
 شوراى ملى در زمان حاکميت نادرخان در ماه سنبله سال ١٣٠٤ خورشيدى تشکيل گرديد، اما رئيس آن ( عبدالاحد مايار نماينده وردک ) توسط خود نادرخان تعيين گرديد .
 بعد از آن که نادرخان در سال ١٣١٦ ذريعه شليک تفنگچه يک شاگرد مکتب به قتل رسيد ، محمد ظاهر پسر ١٩ ساله وى به حيث شاه افغانستان تعيين گرديد، اما امور دولت عملاً توسط صدراعظم محمد هاشم خان انجام مى گرديد .
 در دوره صدرات هاشم خان ( ١٣١٢- ١٣٢٥ شمسى ) دوره هاى دوم ، سوم ، چهارم ، پنجم و ششم پارلمان به کار خود ادامه داد .
بعضى از مؤرخين مينويسند که حکومت در دوره صدارت شاه محمود درانتخابات  دور هفتم پارلمان ( ١٣٢٨ – ١٣٣١ ) هيچ مداخله نکرد و تعداد زياد مردم در آن سهم داشتند .
 برخلاف پارلمان هاى ديگر ، درا ين دوره بر کار دولت انتقاد صورت مى گرفت ، در آن مباحث جدى صورت مى گرفت ، اما بعد از آن الى دهه دموکراسى ( ١٣٤٢-١٣٥٢) شوراى هاى ملى تا حد زيادى تحت تاثير حکومت قرار داشت .
در دهه دموکراسى ،چون اکنون ، شوراى ملى داراى ٢١٦ عضو داراى دو مجلس ( ولسى جرگه و مشرانو جرگه ) بود .
مؤرخين مينويسندکه اين شوراى ملى در مقايسه با شوراى هاى قبلى در وضع قوانين و اتخاذ تصاميم قدرت زيادى داشت .
اما پارلمان در سال ١٣٥٢ در نظام جمهورى داؤد خان لغو گرديد و پارلمان تا زمانى در کشور وجودنداشت  که داکتر نجيب الله در سال ١٣٦٧ بعد از اعلان مصالحه ملى پارلمان را به ميان آورد.
شمارى از مؤرخين مينويسند که پارلمان در زمان حکومت نجيب تحت نظارت حزب و حکومت حزبى کار مى کرد و در عمل استقلال نداشت .
در زمان حاکميت برهان الدين ربانى و طالبان شوراى ملى در کشور وجود نداشت ، اما بعد از سقوط رژيم طالبان ، به اساس قانون  اساسى جديد انتخابات دور اول ولسى جرگه براى  ٢٤٩ کرسى به تاريخ ٢٧ سنبله سال ١٣٨٤ برگزار گرديد و دور دوم آن به تاريخ ٢٧ سنبله سال ١٣٨٩ برگزار خواهد شد .
در شوراى که از طريق انتخابات سال ١٣٨٤ به وجود آمده ، نماينده گان ولايات مختلف  که داراى مفکوره هاى مخلتف سياسى اند عضويت دارند و شمارى از آنها وابسته به احزاب نيز ميباشند .
مردم :
نفوس مجموعى افغانستان حدود ٢٦ ميليون تن تخمين گرديده است  که از جمله هر هفت تن يکتن آنها درکابل زنده گى ميکنند. شهر کندهار در درجه دوم قرار دارد که بيش از نيم ميليون نفوس دارد ، بعد از آن شهر هرات در غرب ، مزار شريف در شمال و شهر جلال آباد در شرق کشور شهرهاى بزرگ ميباشند . حدود ٢،٥ ميليون مهاجر ثبت شده افغان تا حال در پاکستان و ايران زنده گى ميکنند .
از جمله لسانهاى پشتو ، درى ، ازبکى ، ترکمنى ، بلوچى ، پشه يى ، نورستانى و لسانهاى مروج ديگر در کشور پشتو ودرى لسانهاى رسمى دولت ميباشد .
تناسب جنسيت طورى است که در مقابل هر ١٠٠ زن ١٠٣،٢ مرد موجود اند و تعداد اوسط فاميلها ٦،٣ تن ميباشد .
مذاهب :
بيش از ٩٩ فيصد نفوس افغانستان را مسلمانان تشکيل ميدهد که ٨٠ در صد آنها سنى ، ١٩ در صد شيعه و يک در صد پيروان مذاهب ديگر مانند هندو ، سکها و تعداد کم عيسوى ها ميباشند.
تعليم و تربيه :
 سطح سواد در افرادى که سن آنها بالاتر از ١٥ سال مى باشد، ٣٤ در صد بوده ، در مردان ٤٣،١ در صد و در ن  ١٠ الى ١٥ فيصد ميباشد .
 
 تا سال ١٣٨٩ بيش از هفت ميليون دختر و پسر در سطح کشور شامل مکتب شدند ، اما وزارت معارف مى گويد که هنوز پنج ميليون تن ديگر به مکاتب دسترسى ندارند.
به همين ترتيب مشکلات قابل ملاحظه در بخش تعليم و تربيه چون  نبود بودجه و تعمير مکاتب ، رواجهاى موجود در جامعه  و کمبود مکاتب مسلکى مخصوصاً در مناطق روستايى وجود دارد .
اين درحاليست که تعليم رايگان است و تعليمات ابتدايى لازمى است ، اما دسترسى به تعليم و تربيه يک مشکل مى باشد . صرف ١٧،٤ در صد اطفال به مکاتب ابتدايه در قريه هاى خود دسترسى دارند و ٣٧ در صد بايد جهت رفتن به نزديکترين مکاتب ٥ کيلو متر سفر نمايند و ٢٩،٩ فيصد شاگردان بايد بيش از ١٠ کيلومتر سفر نمايند تا به مکتب برسند.
مشکلات مکاتب متوسط نيز مشابه به مکاتب ابتدايه است .  ٧،٧ فيصد شاگردان اين مکاتب در قريه هاى خود مکتب دارند و ٤١ فيصد بايد براى رفتن به مکتب بيش از ١٠ کيلومتر فاصله را طى کنند تا به مکتب برسند.
وضعيت ليسه ها خرابتر از آن است ، چرا که از جمله هر ٥ شاگرد ٣ تن آنها بيش از ١٠ کيلومتر فاصله را طى مى کند تا به مکتب برسند و از جمله پنځ طفل  تنها يک طفل  در پنج کيلومترى ليسه دارند.
در زمان حاکميت طالبان مکاتب دولتى دختران از بين رفته بود، اما در حال حاضر ٣٤ درصد شاگردان را دختران تشکيل ميدهد و ٣٠ فيصد ١٧٥ هزار معلم را ن تشکيل ميدهند.
بنابر تخمين يونيسف ، بيش از هشتاد فيصد دختران  و حدود ٥٠ فيصد پسران  به مراکز تعليم دسترسى ندارند. به گفته وزارت معارف ، در حال حاضر ( ١٠ سنبله سال ١٣٨٩ ) ٤٢٠ باب مکتب به علت ناامنى در  سطح کشور مسدود ميباشد .
 صحت :
ارقام مرگ ومير در افغانستا ن بلندترين رقم مرگ و مير در سطح جهان مى باشدکه در هر ٥ پنج طفل يک طفل قبل از سن پنج سالگى جان ميدهد و در هر  ٨ خانم يک خانم  به علت مشکلات نسايى ولادى مى مرد.
همچنان ٧٠ فيصد تمام نفوس افغانستان دست رسى به آب صحى آشاميدنى ندارند، حد اوسط زنده گى براى خانمها و اقايان  در افغانستان ٤٤سال اندازه گرديده است،  مردم افغانستان قبل از جنگهاى که در سال ١٣٥٧ آغاز گرديد يک سيستم صحى اصلاح شده داشت و در شهر ها مانند کابل يک سيستم صحى مراقبت نيمه پشرفته وجود داشت. طى حمله روس وجنگهاى داخلى سيستم مراقبت صحى تنها در شهر ها باقى ماند که بعداً بطور کلى از بين رفت.
حدود ٣٠سال جنگهاى مسلسل تقريباً يک ميليون افغان را در کشور معلول نموده است و حدود ٨٠٠٠٠ فرد در اثر ماينها پاهايشان را از دست داده  که اين بلند ترين رقم در جهان مى باشد
بعد از سال ١٣٨١ سيستم مراقبت به صحت در کشور به کمکهاى جامعه جهانى انکشاف يافت و تاکنون تعداد زياد از شفاخانه ها و مراکز صحى ديگر در کشور ايجاد گرديده است.
اما با آن هم در شهر ها٩٠فيصد   و در مناطق دهاتى ٦٥فيصد مردم دستر سى به خدمات صحى دارند.
اقتصاد:
افغانستان يک کشور زراعتى و رو به انکشاف است، ميوه خشک، قالين، پشم وترياک  ازعمده ترين صادرات افغانستان  مى باشد.
مسؤولين دولتى اخيراً گفته اند که افغانستان  معادن طبيعى مانند گاز، نفت خام، سنگ زغال، مس، کرومايت، تالک، باريت، سلفر، سرب، جست، آهن، نمک، سنگ قيمتى و نيمه قيمتى غير استخراج شده به ارزش سه تريليون را دارد.
به اساس گزارش هاى سال ١٣٨٦، توليد مواد مخدر افغانستان بيش از نصف اقتصاد کشور را تشکيل ميدهد که در حکومت طالبان توسعه يافته بود. بيش از ٩٠ فيصد ترياک جهان که مواد خام هيرويين است، در اين کشور تهيه مى شود.
 
رسانه ها:
در افغانستان بارى نخست در سلطنت امير شيرعلى خان در سال ١٢٩٠ جريده شمس النهار به نشر رسيد و در سال ١٢٤٨شمسى در زمان حاکميت امير حبيب الله خان سراج الاخبار از چاپ بر آمد  که در زمان امير عبدالرحمن خان نيز به نشر ميرسيد.
در دوران امانى مجله اناث تحت نام ارشاد النسوان و انيس که اکنون به گونه رومه به نشر ميرسد و ده نشريه ديگر چاپ مى گرديد.
بعد از به پايان رسيدن حاکميت امان الله خان در سال ١٣٠٧، تا زمانى که محمدظاهر در سال ١٣٤٣ آزادى مطبوعات را اعلام نمود ، مطبوعات در سانسور وکنترول دولت بود.
مطبوعات در زمان حاکميت محمد داؤد  و بعداً در زمان حاکميت احزاب خلق و پرچم تحت سانسور دولت بود، اما در اواخر حکومت داکتر نجيب يک تعداد از احزاب نيز نشرات را آغاز نمودند.
رسانه ها در زمان رژيم طالبان نيز به طور کلى در اختيار حکومت قرار داشت  و تلويزيونهاى دولتى نيز اجازه فعاليت را نداشت .
اما بعد از سال ١٣٨١به رسانه هاى آزاد اجازه فعاليت داده شد و اکنون تعداد زيادى از رسانه هاى دولتى، شخصى و ولايتى(محلى) به مصارف اداره هاى شخصى و کمک خارجيها ايجاد گرديده است.

به گزارش سلام نو، اگر قصد دارید خبرنگار شوید باید از همان ابتدا فکری به حال حقوق پایین آن کنید. خبرنگاری با وجود اینکه یکی از شغل های پولساز جهان است اما در ایران نه تنها به آن بها نمی دهند بلکه کسی که خبرنگار می شود باید خودش را برای افتادن در تنگناهای اقتصادی آماده کند.

علاقه؛ اصل اول خبرنگاری
اما سوال اینجاست چرا بسیاری با علم به این نکته حاضر میشوند وارد این شغل شوند. تنها و تنها دلیلی که می توان برای این امر آورد، علاقه است. اگر در کار خبرنگاری علاقه نباشد به هیچ وجه نمی توان در این کار دوام آورد. البته در بسیاری از شغل ها این مساله وجود دارد اما اگر در شغل خبرنگاری علاقه وجود نداشته باشد حتی گذراندن یک روز کاری هم مشقت آور خواهد بود.

روحیه قوی برای خبرنگاری یک لازمه است
اگر یک خبرنگار پیشکسوت را پیدا کنید و از او درباره چگونگی خبره شدن در خبرنگاری بپرسید احتمالا اولین چیزی که به شما بگوید وم داشتن یک روحیه قوی است. از دید مسئولین به خبرنگاران همیشه اتهام وارد است. کافی است آنها فسادی را افشا کنند یا غفلت مسئولین را یادآوری کنند. عادت کرده‌ایم نه تنها این نقصان‌ها برطرف نشود بلکه دست آخر برای خبرنگار دردسر درست شود.

اول از همه خبرخوان حرفه‌ای باشید
اگر یک روزی قصد خبرنگار شدن داشتید، اول از همه سعی کنید تبدیل به یک خبرخوان حرفه‌ای شوید. اما خبرخوان حرفه‌ای یعنی چه؟ خبرخوان حرفه‌ای به کسی گفته می‌شود که با یک نگاه به خبر بتواند صحت آن را تشخیص دهد. منابع خبری را بشناسد و سمت و سوی رسانه‌ها را مسلط باشد. پیشنهاد ما این است اگر می‌خواهید خبرخوان حرفه‌ای شوید وارد سایت خبری سلام نو شوید و هر روز اخبار سرویس‌های سلام نو را در کنار مراجع خبری مختلف بخوانید.

سوژه‌یابی؛ یک اصل مهم در خبرنگاری
خبرنگاری موفق خواهد بود که سوژه را از باقی همکارانش بهتر پیدا کند و بعد هم به نحو احسن به آن بپردازد. عیسی محمدی در مقاله ای به وم سوژه یابی خوب اشاره کرده و نوشته است: تماس‌ها و ارتباطات منظمی با مراکز مرتبط با کارتان داشته باشید جوری که کم کم شما را بشناسند، هر جایی که می‌روید دنبال یک سرنخ باشید (فرقی نمی‌کند؛ سفر، تعطیلات، همایش،مهمانی و…)، رومه‌ها و رسانه‌های دیگر را بخوانید و سوژه‌های زمین مانده آنها را دنبال کنید یا سوژه‌های خوب‌شان را با سبک خودتان پیگیری کنید، از مناسبت‌ها و بهانه‌های روزمره فراوان استفاده کنید، دفترچه سوژه داشته باشید، با مردم زیاد صحبت کنید تا سرنخ به شما بدهند.

دفتر تلفن پر و پیمان؛ نیاز مهم خبرنگاران
خبرنگاران بیش از هرچیزی متکی به شماره تلفن های خود هستند. هر خبرنگاری که لیست شماره تماس هایش را بیشتر کند شانس بیشتری برای موفقیت دارد. پیشنهاد ما به شما این است هیچگاه به ذخیره شماره تماس های مهم خود در گوشی تلفن همراه اکتفا نکنید. گاهی یک مشکل فنی می‌تواند همه اطلاعات مهم یک خبرنگار را از بین ببرد.

کتاب بخوانید… کتاب بخوانید
تا می‌توانید کتاب بخوانید. مهم نیست در چه حوزه‌ای؛ کتاب خواندن با موضوعات مختلف تاثیر فوق‌العاده بالایی در نگارش شما دارد. کتاب خواندن زیاد باعث می‌شود واژگان در زمانی که قصد دارید روی کاغذ بیاورید در ضمیر خودآگاه شما حک شود. خبرنگاری موفق خواهد بود که از همه موضوعات اطلاعاتی ولو به اندازه کمی اطلاع داشته باشد. به قول یک استاد خبرنگاری کسی که خبرنگار می‌شود باید اقیانوسی از اطلاعات با عمق حداقل یک متر را داشته باشد.

خبرنگار به‌روزی باشید
خبرنگاری موفق خواهد بود که باقی بخش‌های گوناگون مرتبط با رسانه را یاد بگیرد. عکس‌برداری و تسلط به دوربین عکاسی و فیلم‌برداری یا ساخت پادکست و یادگیری نرم‌افزارهای ویرایش کننده می‌تواند یک خبرنگار را تکمیل‌تر کند. یکی دیگر از مصادیق به‌روز بودن، حضور در همه شبکه‌های اجتماعی است. در روزهایی که وجه اطلاع‌رسانی شبکه‌های اجتماعی بیش از پیش مورد توجه است، حضور فعال در شبکه‌های اجتماعی وظیفه هر خبرنگاری است. بسیاری از سوژه‌های خبری از دل همین شبکه‌های اجتماعی پدید می‌آید.

قسمی که همه می دانید، رسانه ها؛ از جمله: رادیو، تلویزیون، رومه ها، شبکه های انترنتی وغیره امروزه در جهان بیشترین استفاده را دارا بوده و در هر جایی که باشیم، می توانیم خود را حد اقل با یکی از آن ها مرتبط سازیم. این خود نشان دهندهٔ رشد بسزای رسانه ها می باشد. ساحهٔ نفوذ رسانه ها محدود نبوده و در هر بخشی از زنده گی روزمره ما کار برد فراوان دارد، چه مربوط به مسایل ی باشد یا اقتصادی، فرهنگی، تعلیمی، نظامی، اجتماعی و غیره. بناً خوب است تا کمی از اثرات مثبت و منفی رسانه در جوامع امروزی آگاه باشیم.
قرن بیستم، قرن رشد و پیشرفت رسانه ها و تکنالوژی بود. بسیاری از وسایل ارتباطی و اطلاعاتی در این قرن اختراع شدند و به دسترس مردم عامه قرار گرفتند. نظام سرمایه داری بالای رسانه ها نیز تأثیر عمیقی گذاشت و شرکت های سازندهٔ این وسایل کوشش می کردند تا وسیله یی را به بازار عرضه کنند که بتوانند با آن سود بیشتری را کسب نمایند. بناً آن ها وسایل شان را طوری ایجاد کردند که بتوانند با آن ها دست به تبلیغات تجارتی بزنند. هم چنان دولت ها نیز در این امر مستثناء نبودند، آن ها هم به نوبهٔ خود از رسانه ها برای نافذ کردن افکارشان استفاده می کردند. بنابر این رسانه ها به یک وسیله یی تبدیل شدند که از آن در بخش های زیادی می شود استفاده کرد.
ظاهراً بیشترین استفادهٔ رسانه ها در بخش صنعت و تجارت است؛ اما اگر عمیقاً به موضوع کاربرد رسانه ها بنگریم، در خواهیم یافت که رسانه ها بیشتر به پخش و نشر افکار و مفاهیمی می پردازند که حکومت می طلبد و بیشتر در قسمت ت از آن ها استفاده می شوند که نمونه بارز آن را می توان به جنگ سرد و جنگ رسانه یی سرمایه داری مقابل اسلام یاد کرد.
امروزه همه دولت ها با تحت کنترول در آوردن رسانه هایی؛ از جمله: تلویزیون، رادیو، رومه ها، شبکه های انترنتی مانند، فیس بوک، یوتیوب، تویتر وغیره می خواهند که افکارشان را از این طریق به مردم برسانند؛ چون این بهترین وسیله یی است که مردم در مقابل آن خنثی بوده و از دید عمل، عکس العمل کمتری نشان می دهند که هیچ دولتی از این امر مستثناء نیست، حتی سرزمین های اسلامی.
حکام خاین سرزمین های اسلامی به اطاعت از باداران غربی و سرمایه دارشان می خواهند که مفکوره های اسلامی را از جامعه دور ساخته و مفاهیم اسلامی را در میدان عمل متزل سازند و به جای شان افکار و مفاهیم غربی را رایج سازند. استراتیژی آن ها برای این کار طوری است که آن ها مفاهیم غربی را به تدریج در جامعه نافذ سازند؛ چون غرب و مفاهیمش با اسلام تضاد کامل دارند. بناً مردم هم ناخود آگاه متأثر از این مفاهیم شده و مفاهیم اسلامی را از دست می دهند. به طور مثال: در افغانستان، جامعه یی که ما در آن زنده گی می کنیم، در واقع مفاهیمی؛ چون: دموکراسی، سیکولریزم، حقوق بشر، آزادی، ملیت پرستی، وطن پرستی، منفعت طلبی، فحشاء، ی، قتل، و غیره بیشتر توسط رسانه هایی؛ مانند: تلویزیون، رادیو و شبکه های انترنتی؛ از قبیل: فیسبوک، یوتیوب وغیره از طریقه های مختلفی؛ مانند: تبلیغات تجارتی، کمپاین ها، و غیره در بین مردم عام شده اند.
اما باید فراموش نکرد که از همین رسانه ها هم می توان به نحو احسن استفاده کرد و با آن ها افکار و مفاهیم اسلامی را دوباره به جامعه نافذ کرد، می توان علم و دانش کسب کرد و از آن ها در بخش تمدن، پیشرفت وغیره مواردی که به نفع انسان ها است استفاده کرد. بنابر این رسانه در ذات خود یک وسیله است که هم می توان از آن در جهت مثبت و هم در جهت منفی استفاده کرد.
امروزه رسانه ها قدرت مندترین وسیله هم برای کسانی اند که می خواهند جامعه را خراب کنند، و هم برای کسانی که می خواهند در تغییر جامعه از حالت بد امروزی سهم فعال داشته باشند، پس باید در چگونگی استفاده از این وسیله بسیار محتاط بود.